สัจธรรมจากตู้หนังสือกับแรงเสียดทาน

อยู่เฉยๆ บางทีก็อยากจะจัดห้องใหม่ ให้แปลกตาน่าอาศัย
แต่งานใหญ่ คือ การย้ายตู้หนังสือที่มีหนังสือจำนวนมากมาย
ต้องออกแรงผลักไสตู้หนังสือที่แสนหนัก ให้เคลื่อนย้ายไปไว้ที่มุมห้อง
ไม่ว่าจะต้องเหน็ดเหนื่อยสักเพียงใด แต่สุขใจที่ได้เห็นห้องนั้นดูสวยงามตา

ทว่าตู้หนังสือใบถัดไป ขนาดใหญ่โตและหนักยิ่งกว่าตู้ใบก่อนหน้านี้
ออกแรงหลายสิบที ทั้งผลักทั้งดัน แต่ตู้มันแทบไม่ขยับเขยื้อนไป
ยิ่งออกแรงมากสักเท่าใด ยิ่งเหมือนมีแรงมาต้านทานไว้มากเท่านั้น
พยายามดันให้สุดแรงเกิด ตู้จึงเริ่มเคลื่อนได้ แต่แล้วก็หยุดนิ่งลง

ความเหนื่อยและความท้อ เริ่มจ้องมองที่ตู้หนังสือใบใหญ่ยักษ์
กลายเป็นเรื่องไม่ง่ายนัก ที่จะเคลื่อนย้ายตู้ใบใหญ่ ให้ไปไว้ยังที่ต้องการ
มันมีแรงต้านทานอะไรสักอย่างที่มาคอยหักล้างแรงผลักทุกครั้งไป
แรงต้านทานทิศตรงข้ามกับแรงผลักนั้นไซร้ เรียกว่า "แรงเสียดทาน"

เป็นแรงต่อต้านการเคลื่อนที่ของผิววัตถุกับผิวพื้น ที่แตะสัมผัสกัน
แรงเสียดทานนั้น จะเกิดในทิศตรงข้ามกับทิศการเคลื่อนที่ของวัตถุ
เมื่อมีแรงกระทำต่อวัตถุ แต่วัตถุยังไม่เคลื่อนที่ (อยู่นิ่ง) จะเกิดแรงเสียดทานสถิต
แรงเสียดทานสถิตจะเท่ากับแรงที่มากระทำ มีค่าสูงสุดเมื่อวัตถุเริ่มจะเคลื่อนที่

เมื่อวัตถุกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงตัวหรือมีความเร่ง จะเกิดแรงเสียดทานจลน์
แรงเสียดทานจลน์มีค่าต่ำกว่าแรงเสียดทานสถิตเพียงเล็กน้อย
แรงเสียดทานจะมีน้อย หากน้ำหนักแรงกดของวัตถุมีไม่มาก
ผิวสัมผัสที่หยาบและสาก จะมีแรงเสียดทานมากกว่าผิวสัมผัสที่เรียบลื่น

จะเห็นว่า ถ้าอยากให้ความเสียดทานระหว่างตู้หนังสือกับผิวพื้นนั้นลดลง
คงต้องชโลมน้ำมันหล่อลื่นที่ผิวสัมผัสระหว่างพื้นกับตู้หนังสือ
หรืออาจขนถ่ายกองหนังสือออกจากตู้ เพื่อให้น้ำหนักของตู้นั้นเบาลงไป
จะทำให้เคลื่อนย้ายตู้หนังสือใบใหญ่ยักษ์ได้อย่างง่ายดาย

หากนำมาเปรียบเทียบกับคนรอบข้าง ก็เหมือนกับตู้หนังสือใบใหญ่
ที่อยากจะเคลื่อนย้ายคนอื่นให้เป็น หรือทำในสิ่งที่ใจฉันต้องการ
แต่ย่อมมีแรงเสียดทาน ที่มาต่อต้านความต้องการของฉันนี้ทุกครั้งไป
อยากเอาชนะให้ได้ดั่งใจ จะต้องใช้แรงบังคับอย่างมาก เพื่อข้ามผ่านแรงเสียดทาน

แรงเสียดทานจึงไม่ต่างอะไรกับความทุกข์ ที่ยิ่งออกแรงอยาก ก็ยิ่งมีทุกข์
วิธีลดความทุกข์ คงต้องพยายามลดค่าของแรงเสียดทาน
วาจาหวานที่จริงใจ คือ การใช้น้ำมันหล่อลื่นเพื่อลดแรงเสียดทาน
และช่วยหารตัวตนสลายอัตตา ออกจากสิ่งที่เขาบรรทุกไว้ในใจให้เบาลง

ถึงกระนั้นก็เป็นแค่การลดแรงเสียดทานให้น้อยลง แต่ยังคงมีแรงต้านอยู่ในใจ
การเปลี่ยนใจใครบางคน บางทีอาจยากกว่าการเปลี่ยนโลกทั้งใบเป็นหนักหนา
จำไว้ว่า หากวัตถุไม่มีแรงมากระทำ แรงเสียดทานจะมีค่าเป็นศูนย์
และเมื่อความอยากเท่ากับศูนย์ ความทุกข์จากแรงเสียดทานย่อมไม่เกิดขึ้น

หมายความว่า ถ้าตู้หนังสือมันใหญ่เกินกว่ากำลังจะเคลื่อนย้ายได้
ให้ปล่อยวางไว้อยู่อย่างนั้นเฉยๆ เมื่อ "วางเฉย" โดยไม่อยาก ทุกข์จะไม่มีมา

(บทความนี้ อ้างอิงจากกฎการเคลื่อนที่ของนิวตัน โดยยกตัวอย่างเปรียบเทียบกับแรงที่เกิดขึ้นเมื่อวัตถุหนึ่งพยายามเคลื่อนที่ หรือกำลังเคลื่อนที่บนพื้นผิวของอีกวัตถุหนึ่ง ในลักษณะที่ผิวของวัตถุทั้งสองแตะสัมผัสกัน ไม่ได้หมายถึงแรงประเภทอื่นๆ ที่ยังไม่มีข้อสรุปยืนยันทางวิทยาศาสตร์)

เขียนโดย แมลงปอ อากิระ
วันอังคารที่ 28 มิถุนายน 2554

Copyright © 2011 Akira Dragonfly All rights reserved.

Planking of Emotion

"การตายที่ยังไม่ได้ตาย คือ Planking ของอารมณ์ในจิตใจ ที่ไร้ความรู้สึกในลมหายใจ"

เขียนโดย แมลงปอ อากิระ
วันพุธที่ 22 มิถุนายน 2554

Copyright © 2011 Akira Dragonfly All rights reserved.

สัจธรรมจากนาฬิกาทราย

‘นาฬิกาทราย’ มีมานานตั้งแต่สมัยโบราณ
เชื่อว่าถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ศตวรรษที่ 8
แต่ทว่าประวัติศาสตร์ที่มายังไม่ชัดเจน
จากหลักฐานพบว่ามีใช้แพร่หลายในยุโรป
ตั้งแต่ช่วงศตวรรษที่ 14 เป็นต้นมา

นาฬิกาทรายใช้จับเวลาด้วยเม็ดทรายละเอียด
ไหลผ่านคอคอดเล็กๆ กึ่งกลางของขวดแก้ว
ไหลลงมากองที่ก้นจนหมด จึงนับเป็นหนึ่งเวลา
หนึ่งช่วงเวลาจะขึ้นอยู่กับจำนวนทรายในขวดแก้ว
ส่วนมากจะใช้จับเวลาหน่วยวัดเป็น 1 ชั่วโมง

นาฬิกาทราย ไม่ได้เป็นเพียงแค่เครื่องบอกเวลา
แต่ใช้เป็นเสมือนตัวแทนสัญลักษณ์ของเวลา
เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์สากลที่เกี่ยวข้องกับเวลา
และสัญลักษณ์นาฬิกาทราย ยังหมายถึง “เวลาแห่งชีวิต”
อนาคตที่ไหลเป็นอดีต โดยมีปัจจุบันอยู่ระหว่างกลาง

หากเปรียบนาฬิกาทรายเป็นเหมือนกับชีวิตคน
เหตุการณ์อนาคต คือ เม็ดทรายนับไม่ถ้วนที่ผสมปนเปกัน
อัดแน่นเบียดเสียด อลวนโกลาหลที่บริเวณช่องของคอคอด
รอการไหลผ่านรูช่องแคบแห่งปัจจุบันเพื่อร้อยเรียงเรื่องราว
เป็นเส้นสายไหลตกลงไปนอนก้น สู่อดีตของวันวาน

แต่สิ่งที่มักถูกมองข้าม นอกจากเรื่องเวลาของนาฬิกาทราย
คือ ตรงกึ่งกลางของขวดแก้ว ที่เหมือนสองกรวยปลายต่อติดกัน
ที่บีบรัดกองทรายให้ลาดเอียง ไหลเทลงผ่านรูช่องแคบที่คอคอด
ประหนึ่งว่าขวดแก้วต้องการมุ่งจุดสนใจที่จะขวางกั้นกองทราย
เพื่อจัดเรียงเม็ดทรายให้ไหลผ่านรูช่องแคบอย่างเป็นระเบียบนั่นเอง

เฉกเช่นการตั้งใจทำเหตุการณ์ปัจจุบันตรงหน้าให้ดี
ไม่ว่าเหตุการณ์อนาคตจะมีมามากมายขนาดไหนก็ตาม
เหตุการณ์ทุกอย่างนั้น จะต้องถูกบีบอัดให้เป็นเรื่องราวเพียงหนึ่งเดียว
เมื่อใดที่จิตใจมุ่งความสนใจจดจ่อกับเหตุการณ์ ณ เวลาปัจจุบัน
เมื่อนั้นก็คือ การตั้งมั่นอยู่ในความไม่ประมาทนั่นเอง

เขียนโดย แมลงปอ อากิระ
วันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน 2554

Copyright © 2011 Akira Dragonfly All rights reserved.

แจกันโบราณ

กาลครั้งหนึ่งไม่นานมานี้
มีพี่น้องวัยซนสองคน วิ่งเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน
ในสนามหลังบ้านที่ใหญ่โตราวกับสวนสนุก
แต่ก็เต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้ของสะสมโบราณมากมาย
ที่ผ่านการเก็บสะสมอย่างทะนุถนอมของผู้เป็นเจ้าบ้านตั้งเรียงรายอยู่

วันหนึ่ง เด็กที่เป็นผู้น้องได้วิ่งเล่นสนุกซุกซนเช่นทุกวัน
แต่ทว่าเกิดสะดุดเท้าตนเองล้มไปทับแจกันโบราณที่ตั้งไว้ริมทางเดิน
แจกันโบราณที่อายุนานกว่าช่วงชีวิตคนได้ตกลงมาแตกกระจาย
ความพยายามเก็บรักษาในแจกันโบราณใบนี้ได้จบสิ้นในทันที
เหลือเพียงกองเศษซากแจกันที่ไม่มีค่าใดๆ เหลืออีกเลย

ไม่กี่นาทีหลังสิ้นสุดเสียงแจกันโบราณแตกนั้น
ผู้เป็นแม่ได้เดินเข้ามาบริเวณจุดเกิดเหตุด้วยใจกังวล
ยังไม่ทันได้เห็นภาพใดๆ ก็มีเสียงเรียกตะโกนสวนออกมา

"แม่ๆ ดูสิ! น้องมันทำแจกันแตก! น้องทำแจกันแตก! น้องเป็นคนทำแตก!!!"

และแล้วแม่ก็ได้เห็นภาพเด็กผู้ชายกำลังนั่งทับบนกองซากแจกันที่แตกกระจายอยู่

"แม่ๆ น้องมันทำแจกันแตก! ทำแจกันของพ่อแตก พ่อต้องโกรธพวกเราแน่ๆ"

ยังไม่ทันสิ้นเสียงของเด็กผู้เป็นพี่ที่กำลังบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น
แม่ก็ได้ลงมือทำโทษเฆียนตีเด็กผู้เป็นน้องในทันที
ด้วยความโกรธและโมโหที่แจกันโบราณอันมีค่าของพ่อแตก
โดยที่ไม่ฟังคำอธิบายของเด็กที่ได้กระทำผิดนั้นแต่อย่างใด

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นผ่านไป
ไม่มีใครได้ยินเสียงหรือเห็นพี่น้องสองคนวิ่งเล่นด้วยกันอีกเลย
เพราะสิ่งที่ได้แตกไปนั้น...
มีค่ามากกว่าแจกันโบราณเสียอีก

เขียนโดย แมลงปอ อากิระ
วันอาทิตย์ที่ 5 มิถุนายน 2554

Copyright © 2011 Akira Dragonfly All rights reserved.