กาลครั้งหนึ่งไม่นานมานี้
มีพี่น้องวัยซนสองคน วิ่งเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน
ในสนามหลังบ้านที่ใหญ่โตราวกับสวนสนุก
แต่ก็เต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้ของสะสมโบราณมากมาย
ที่ผ่านการเก็บสะสมอย่างทะนุถนอมของผู้เป็นเจ้าบ้านตั้งเรียงรายอยู่
วันหนึ่ง เด็กที่เป็นผู้น้องได้วิ่งเล่นสนุกซุกซนเช่นทุกวัน
แต่ทว่าเกิดสะดุดเท้าตนเองล้มไปทับแจกันโบราณที่ตั้งไว้ริมทางเดิน
แจกันโบราณที่อายุนานกว่าช่วงชีวิตคนได้ตกลงมาแตกกระจาย
ความพยายามเก็บรักษาในแจกันโบราณใบนี้ได้จบสิ้นในทันที
เหลือเพียงกองเศษซากแจกันที่ไม่มีค่าใดๆ เหลืออีกเลย
ไม่กี่นาทีหลังสิ้นสุดเสียงแจกันโบราณแตกนั้น
ผู้เป็นแม่ได้เดินเข้ามาบริเวณจุดเกิดเหตุด้วยใจกังวล
ยังไม่ทันได้เห็นภาพใดๆ ก็มีเสียงเรียกตะโกนสวนออกมา
"แม่ๆ ดูสิ! น้องมันทำแจกันแตก! น้องทำแจกันแตก! น้องเป็นคนทำแตก!!!"
และแล้วแม่ก็ได้เห็นภาพเด็กผู้ชายกำลังนั่งทับบนกองซากแจกันที่แตกกระจายอยู่
"แม่ๆ น้องมันทำแจกันแตก! ทำแจกันของพ่อแตก พ่อต้องโกรธพวกเราแน่ๆ"
ยังไม่ทันสิ้นเสียงของเด็กผู้เป็นพี่ที่กำลังบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น
แม่ก็ได้ลงมือทำโทษเฆียนตีเด็กผู้เป็นน้องในทันที
ด้วยความโกรธและโมโหที่แจกันโบราณอันมีค่าของพ่อแตก
โดยที่ไม่ฟังคำอธิบายของเด็กที่ได้กระทำผิดนั้นแต่อย่างใด
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นผ่านไป
ไม่มีใครได้ยินเสียงหรือเห็นพี่น้องสองคนวิ่งเล่นด้วยกันอีกเลย
เพราะสิ่งที่ได้แตกไปนั้น...
มีค่ามากกว่าแจกันโบราณเสียอีก
เขียนโดย แมลงปอ อากิระ
วันอาทิตย์ที่ 5 มิถุนายน 2554
Copyright © 2011 Akira Dragonfly All rights reserved.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น