รถบัสกระดาษวิ่งไปตามเส้นทางผ่านภูเขามากมายหลายลูก และบางช่วงต้องลอดอุโมงค์ที่เจาะผ่านทะลุใต้ภูเขาเป็นทางยาว แมลงปอ อากิระ นั่งที่ริมหน้าต่างของรถบัสกระดาษ มองดูวิวริมข้างทางด้วยความรู้สึกตื่นเต้น จนลืมเรื่องกังวลใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ร้ายที่เกิดขึ้นกับแมลงปอ ซายูริ ที่เขาจะต้องหาวิธีช่วยเธอ อาจเพราะนี่เป็นครั้งแรกของการเดินทางระหว่างดวงดาวอย่างที่เขาใฝ่ฝันไว้ตั้งแต่ยังเป็นตัวโม่งเล็กๆ (ตัวอ่อนก่อนเปลี่ยนแปลงเป็นแมลงปอ) ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่ใช่เป้าหมายอย่างดาว NAPAJ ที่เขาตั้งใจไว้ แต่ดาว South-AEROK ดวงนี้ก็มีสภาพใกล้เคียงกับดาว NAPAJ อยู่เหมือนกัน
เวลาประมาณบ่ายแก่ๆ พระอาทิตย์ก็เริ่มอ่อนแสงลงจากการถูกเมฆหมอกมาบดบัง ด้วยสภาพอากาศหนาวเย็น ดาวดวงนี้จะมีช่วงที่แสงอาทิตย์ส่องผ่านได้เต็มที่แค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น และในที่สุดรถบัสกระดาษก็เดินทางมาถึงตีนเขาของเทือกเขา SL-San แมลงปอผู้โดยสารตัวอื่นๆ ต่างพากันลงจากรถบัสกระดาษ แล้วเข้าที่พักโรงแรมที่มีลักษณะคล้ายๆ รวงผึ้งเป็นช่องๆ เรียงซ้อนกันเป็นชั้นๆ สักพักแมลงปอ อากิระ ลงจากรถบัสกระดาษเป็นตัวสุดท้าย โดยที่ยังไม่ได้พูดคุยอะไรกับใครเลยระหว่างทาง เนื่องจากแมลงปอที่ดาวดวงนี้เป็นพวกชาตินิยม จึงไม่ใช้ภาษาสากลในการสื่อสาร แล้วเขาก็เดินเข้าโรงแรมตามไป
“… รายงานข่าวด่วน! ขณะนี้กลุ่มแมลงปอผู้ประท้วงที่ไม่พอใจต่อทางการของดาวโลก ได้ออกมารวมตัวกัน และยึดสถานที่สำคัญๆ ของทางการบนดาวโลกไว้หมดแล้ว…” เสียงจากโทรทัศน์ฝักบัวที่ห้องล็อบบี้ลอยมาเข้าหูของแมลงปอ อากิระ ทำให้เขาหยุดยืนแล้วหันไปดู
“โดยกลุ่มแมลงปอผู้ประท้วง ได้ยื่นคำขาดให้ผู้นำแมลงแห่งดาวโลก ต้องลาออกจากตำแหน่งภายในคืนวันนี้ ส่วนทางการของดาวโลก ก็ไม่ได้ทำตามข้อเรียกร้องนั้น และยังได้ยกกองกำลังหน่วยปราบพิฆาตแมลง มาปิดล้อมกลุ่มแมลงปอผู้ประท้วงไว้รอบด้าน สถานการณ์ตึงเครียดมาก หากมีความเคลื่อนไหวใดๆ จะรายงานข่าวเข้ามาอีก ข่าวต่อไปดาราสาวแมลงปอได้ถูกจับในข้อหามั่ว…”
ยังไม่ทันสิ้นเสียงรายงานจากโทรทัศน์ฝักบัว แมลงปอ อากิระ รีบเดินขึ้นห้องพักรวงผึ้งของเราโดยทันที ด้วยความเป็นห่วงแมลงปอ ซายูริ และแมลงปอญาติๆ ทุกตัวของเขา หลังจากนั้นเขาหยิบละอองเกสรดอกทานตะวันออกจากถุงฝ้ายติดตัวใบเล็กออกมา แล้วทำการถูเสียดสีกันให้เกิดแสงสว่าง ทันใดนั้นตรงใจกลางห้องก็เกิดแสงภาพจางๆ บนม่านแสง เป็นภาพของ แมลงปอ ซายูริ ที่ถูกพันม้วนเป็นดักแด้ด้วยใยแมงมุมป่า เธอนั่งพิงลำต้นทานตะวันด้วยสีหน้าอิดโรย เขาจึงตะโกนเรียกเธอที่อยู่ในม่านแสง
“ซายูริ! ซายูริ ได้ยินฉันไหม ซายูริ!” ซายูริในม่านแสงก็พยายามเหยียดเท้ามาถูกับละอองเกสรดอกทานตะวันที่ถูกโรยรอบตัวเธอไว้ แล้วเธอก็เงยหน้ามามองเขา การสื่อสารระหว่างดาวสามารถติดต่อได้แล้ว
“ซายูริ เป็นไงบ้าง หิวไหม น้ำเลี้ยงของต้นทานตะวันยังไหลอยู่หรือเปล่า?” เขาถามไถ่เธอด้วยความเป็นห่วง ส่วนแมลงปอ ซายูริ ก็ได้แต่พยักหน้าตอบ เพราะถูกใยแมงมุมป่าพันปิดปากไม่สามารถเอ่ยคำพูดได้
“ก็ดีแล้ว เธออยู่บนต้นทานตะวันจะปลอดภัยที่สุด รู้ไหมตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน ฉันอยู่ที่ดาว South-AEROK เรื่องมันยาว ไว้กลับไปแล้วจะเล่าให้ฟัง แต่ที่นี่สวยมากๆ เลย อยากให้เธอได้เดินทางมาด้วยจัง ยังไงฉันจะต้องกลับไปหาเธอให้ได้เร็วๆ นี้นะ ซายูริ”
“พอดีเมื่อตะกี้ ฉันฟังข่าว เห็นว่าตอนนี้ดาวโลกกำลังมีเหตุการณ์แมลงปอประท้วงกันอยู่ ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร ถ้าไงเดี๋ยวฉันจะติดต่อกลับไปนะ ต้องประหยัดละอองเกสรดอกทานตะวันไว้ใช้ติดต่อกันในยามจำเป็น เป็นห่วงและคิดถึงมากๆ รักเธอนะ ซายูริ” หลังจากที่แมลงปอ ซายูริ พยักหน้าตอบ และมองเขาด้วยสายตาที่คิดถึง ภาพบนม่านแสงก็ดับลง
แมลงปอ อากิระ เดินไปนั่งที่ระเบียงนอกห้องพักรวงผึ้งที่สูงจากพื้นดินหลายร้อยเมตร เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า เป็นค่ำคืนที่มืดสนิท ท้องฟ้าของดาว South-AEROK ดวงนี้ ช่างเงียบเหงาเสียยิ่งกะไร ไม่มีแม้แต่แสงจันทร์ หรือแสงดาว ที่จะมาช่วยคลายความกังวล และความคิดถึงในหัวใจของเขาลงได้
โดย แมลงปอ อากิระ
วันศุกร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2554
Copyright © 2011 Akira Dragonfly All rights reserved.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น