อากาศยามเช้าบนดาว South-AEROK ในช่วงฤดูใบไม้ผลิจะเย็นสบายไม่ถึงกับหนาวมาก วันนี้แมลงปอ อากิระ ตื่นเช้าเป็นพิเศษ และออกมานั่งชมบรรยากาศนอกระเบียงห้องพักรวงผึ้งที่สูงจากพื้นดินหลายร้อยเมตร แสงไออุ่นจากพระอาทิตย์เป็นเสมือนกาแฟถ้วยแรกของสิ่งมีชีวิตบนดาวดวงนี้ ความเงียมค่อยๆ จางหายไป เสียงนกร้องเพลงดังขึ้นเป็นระยะๆ
เมื่อได้เวลาอาหารเช้า แมลงปอ อากิระ จึงลงมาที่ชั้นล่างของโรงแรม พบกับอาหารบุฟเฟ่ต์ที่จัดเตรียมไว้มากมายหลากหลายเมนู เขาหยิบอาหารต่างๆ ใส่จานมานั่งกินเพียงตัวเดียวที่โต๊ะ เขาหยิบอาหารเข้าปากแล้วรู้สึกว่าอร่อยมาก รสชาตินั้นแตกต่างจากอาหารบุฟเฟ่ต์ที่โรงแรมบนดาวโลก และเขาก็ชื่นชอบกับการกินสาหร่ายสายรุ้งที่อัดเป็นแผ่นบางกรอบเป็นอย่างมาก
“อยากให้ ซายูริ มาด้วยจัง” เขาพูดกับตนเอง แล้วความกังวลใจก็เข้ามาในจิตใจ ว่าจะทำอย่างไรจึงจะหาวิธีช่วยเธอได้
หลังจากกินอาหารเช้าอิ่มแล้ว แมลงปอ อากิระ เดินออกมาข้างนอกโรงแรม ยืนมองดูธรรมชาติอันงดงามที่แตกต่างจากดาวโลกเหลือเกิน เขาออกบินสำรวจไปทั่วบริเวญนั้น จนกระทั่งมาถึงที่หอบังคับกระเช้าลอยฟ้า ที่เชื่อมไปยังปลายยอดของเทือกเขา SL-San เขาเห็นแมลงปอหลายตัวกำลังต่อแถวเพื่อขึ้นกระเช้าลอยฟ้า เขาจึงบินไปยังปลายแถว แล้วจึงต่อคิวรอ
เวลาผ่านไปหนึ่งถึงสองชั่วโมง แมลงปอ อากิระ จึงได้ขึ้นกระเช้าลอยฟ้า ลอยขึ้นไปที่ยอดของเทือกเขา SL-San เขาตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก มองเห็นวิวธรรมชาติเบื้องล่างนั้นงดงามยิ่ง เต็มไปด้วยต้นไม้พันธุ์ไม้นานาชนิด สีชมพู สีเขียว สีส้ม และสีแดง กระจายทั่วพื้นที่ป่าบนเทือกเขาแห่งนี้ ในไม่ช้ากระเช้าลอยฟ้าก็ได้นำพาเขาและแมลงปอตัวอื่นๆ ขึ้นมาถึงฐานยอดเขา อากาศบนยอดนี้เย็นมากๆ ลมพัดแรงตลอดเวลา ทำให้แมลงปอ อากิระ เกือบจะปลิวไปตามแรงลม เขาได้เดินไต่ไปตามแนวสันของยอดเขาเพื่อขึ้นไปให้ถึงที่ปลายยอดสูงสุด เช่นเดียวกับแมลงปอตัวอื่นๆ ที่พยายามพากันปีนไปที่ยอดสูงสุดเพื่อร้องตะโกนออกไป แต่ด้วยลมพัดแรงมากๆ เหลืออีกแค่ประมาณ 10 เมตรจึงจะถึงปลายยอดสูงสุด เขาได้หยุดปีนด้วยความเหนื่อย แล้วหันมามองทิวทัศน์เบื้องล่างจากปลายยอดสูงสุดของเทือกเขา SL-San
“วู…ว์! สวัสดี! สวยงามมาก ไกลสุดลูกหูลูกตาเลย” เขาร้องตะโกนออกไปที่หน้าผา แต่ไม่มีเสียงสะท้อนใดๆ กลับมาเลย ทันใดนั้น ก็มีมือมาสะกิดที่ด้านหลังของเขา แมลงปอ อากิระ จึงหันหน้าไปดู เป็นมือของแมลงปอผู้เฒ่าแก่ที่มาสะกิด
“พ่อหนุ่มอยากจะช่วยเพื่อนสาวใช่ไหม” แมลงปอผู้เฒ่าแก่เอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงสั่นอย่างช้าๆ
“ชะ ใช่… ใช่ครับ” แมลงปอ อากิระ ทำหน้าแปลกใจที่ทำไมแมลงปอผู้เฒ่าแก่ถึงได้ถามเช่นนั้น แล้วยังสามารถพูดภาษาโลกได้ด้วย
“ผ้าฝ้ายทอ AEROK เป็นผ้าที่สามารถช่วยเช็ดใยแมงมุมต่างๆ ให้หลุดออกจากร่างกายอย่างง่ายดาย” แมลงปอผู้เฒ่าแก่ ยกมือขึ้นชี้ไปทางทิศตะวันตก แมลงปอ อากิระ หันมองตามปลายมือที่ชี้
“ผ้าฝ้ายทอ AEROK หรือครับ…” แมลงปอ อากิระ หันหน้ากลับมาถามเพื่อทวนให้แน่ใจ แต่ปรากฏว่า แมลงปอผู้เฒ่าแก่ ได้หายไปไหนแล้วไม่รู้ เขาเห็นแต่แมลงปอตัวอื่นๆ ที่กำลังปีนขึ้นปีนลงบนยอดเขานี้
“สงสัยท่าทางแกจะรีบ ยังไม่ทันได้ขอบคุณเลย”
แมลงปอ อากิระ ลงจากเทือกเขา SL-San ด้วยกระเช้าลอยฟ้า เมื่อถึงพื้นดิน เขาก็บินกลับไปยังโรงแรม เขาเดินถามโดยยกชี้มือไปทางทิศตะวันตก เพื่อถามแมลงปอผู้ขับบัสกระดาษ ว่าคันไหนจะมุงหน้าไปทิศนั้นบ้าง ในที่สุดก็เจอกับรถบัสกระดาษ คันที่จะเดินทางไปทิศตะวันตกของดาว AEROK
โดย แมลงปอ อากิระ
วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2554
Copyright © 2011 Akira Dragonfly All rights reserved.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น